Her anne babanın en kıymetli varlıkları şüphesiz çocuklarıdır. Onları hayata en iyi şekilde hazırlamak için maddi manevi tüm imkanlarını seferber ederler. Eğitimin çocuk doğduğu andan itibaren başladığı düşünülürse, çocukların doğru ve bilinçli bir şekilde eğitilmesi yaşamı boyunca ona ve çevresine olumlu etkiler katacaktır.

Bir insanın zihinsel gelişimin büyük bir bölümü yaşamının ilk atlı- yedi yılında oluşmaktadır. Bu durum göz önüne alındığında çocuğun bu dönemlerinde yaşadığı ortamın kalitesinin, onun bedensel ve zihinsel yapısı üstündeki etkisi çok önemlidir. Okul öncesi dönemde çocuğun doğru bir şekilde eğitilmesi, yaşantısının ilerleyen zamanlarında zihinsel ve duygusal yönden sağlıklı şekilde gelişeceğinin garantisidir. Çocuğun okul öncesinde aldığı eğitimin ve kazandığı deneyimlerin, yaşının ileri yıllarındaki öğrenme yeteneği ile doğrudan ilişkilidir.

Hayal gücü ve konuşma gelişimi

Çocuğun okul öncesi eğitimi gerek ana sınıflarında olsun gerekse kreşlerde olsun sınıflandırma, ölçme, nesneleri eşleştirme, fikir üretme, gözlem yapabilme, matematik gibi yeteneklerinin ortaya çıkmasını kolaylaştır. Arkadaşları ve öğretmenleriyle yapacağı etkinlikler, oynayacağı oyunlar, hayal gücünü ve konuşmasını geliştirir. Renkleri tanıyarak onlar hakkında yorumlar yapabilir. Kendi akranlarıyla ilişkileri gelişir. Sayıları tanır, 10’ a kadar ritmik sayabilir. Canlandırma ve taklitleri için dikkat ve konsantrasyona ihtiyaç duyması, beyin fonksiyonlarının gelişimine önemli katkı sağlar.

Çocuklarda düzgün iletişimin önemi

Kreşten geldiği zaman heyecanla oynadığı oyunları ya da bulunduğu bir etkinliği sizinle paylaşması, geçireceğiniz kaliteli zaman dilimi için ortak bir payda olur. Pedagoglar, yapılan çok sayıda araştırmalarda zihinsel gelişimin doğru ilerleyebilmesi için çocuğun ailesiyle kurduğu düzgün iletişimin önemine vurgu yapıyorlar.

Kararları kendisi vermesi özgüvenini yükseltir

Okul öncesi eğitim dönemindeki çocuk, kendi sorunları kendisinin halletmesi, hatta bazı kararları kendisi vermesi özgüvenini yükseltir. Örneğin o gün hangi kıyafetini giyeceğine kendisi karar verebilir. Sorumluluk almak onun çok hoşuna gideceği bir görev olup onun güvenilen, büyüdüğünü hissettiren bir eyleme dönüşür. Yalnız kaldığı zamanlarda kendine bakabildiğini görmek, bağımsızlık duygularını geliştirir. Kendi kendine yetmeyi öğrenir. Toplu yaşam alanlarında kurallara ve başkasının haklarına saygı duymayı, paylaşmayı öğrenerek duygusal gelişimini doğru şekilde ilerletir.

Anne babanın tutumlarının en temel iki öğesi sevgi ve disiplindir.  

Çocukların gelişiminde anne – babanın tutumu da son derece önemlidir. Bu bağlamda anne babanın farklı yaklaşımlar göstermesi, çocukta belirsizlik meydana getirir. Ona karşı koyulan kuralların ve sınırların devamı için aile içinde tutarlılık olması gerekmektedir. Anne babanın tutumlarının en temel iki öğesi sevgi ve disiplindir. Bunlar, onun temel gereksinimlerini en uygun biçimde karşılayan sağlıklı bir yaklaşımdır.